sábado, 20 de agosto de 2011

LEGADO


"Miranda- La tempestad"
Waterhouse



LEGADO

Cuando me vaya,
en un rincón del sótano
hallarán un arcón viejo de roble
con el modesto saldo de mis bienes,
mi legado de trastos
exento de tributos.

Nunca guardé por más de una semana
cartas de amor,
tarjetas con ausencias,
números de teléfono,
fotografías;
no encontrarán ninguna flor ajada
en las vetustas páginas de un libro
ni servilletas sucias con poemas.
En el baúl de avíos ya sin uso
hay un par de zapatos de charol
que llevaban mis pies para encontrarte
(nadie se enterará de que eran alas);
algunas joyas falsas, relucientes,
como mis ojos cuando te veía;
ropas fuera de moda
en donde no verán
-porque no son visibles los recuerdos-
la impronta de tu abrazo en mis vestidos.


Tania Alegría- Brasil
(del libro "InVerso", 2008)


*****

MOŞTENIRE

Când îmi va veni sfârşitul,
într-un colţ din subsol
vor găsi un cufăr vechi de stejar
cu modestele mele economii,
moştenirea mea de artefacte
scutită de plăţi tributare.

Niciodată nu am păstrat mai mult de o săptămână
scrisori de dragoste,
invitaţii cu absenţe,
numere de telefoane,
imagini fotografice;
nu vor găsi nici o floare decolorată
în vetustele pagini ale unei cărţi
şi nici şerveţele uzate cu poeme.
În cufărul cu ustensile deja fără de uz
ai o pereche de pantofi lăcuiţi
care duceau picioarele mele spre a-ţi găsi
(nimeni un se întreabă dacă erau aripi)
unele bijuterii false, sclipitoare,
cum sunt ochii mei când te văd;
îmbrăcăminte demodată
acolo unde nu se vede
-fiindcă un sunt vizibile amintirile-
amprenta îmbrăţişării tale pe hainele mele.


Tania Alegría- Brasil
Traducción al rumano: Andrei Langa


*****

Sus blogs:

http://navegandoespejos.blogspot.com/

http://navegandoespelhos.blogspot.com/



2 comentarios:

Tania Alegria dijo...

Sensibilizada, agradezco el honor de ter mi poema publicado en esta excelente página de poesía, y para más adornado con la esmerada traducción de Andrés Langa.
Con mi gratitud, os abrazo y felicito por el magnífico trabajo que realizan en pro de la poética universal.

Ana Muela Sopeña dijo...

Gracias, Tania, viniendo de ti es doble alegría, porque sé que eres exigente en Poesía.

Es un honor tenerte aquí, Tania.

Un abrazo infinito
con el cariño y admiración de siempre
Ana